De lespraktijk van Kevin Reuter
Kevin Reuter is werkzaam als docent in Helmond. Hij maakt daarnaast deel uit van het bestuur van de VDLG en schrijft mee aan het LERVO-inspiratieboeken Nieuwe werelden openen. Voor hem is structuur belangrijk, net als leerlingen kernvaardigheden bijbrengen die ook voor het vak levensbeschouwing van belang zijn.
Wie ben je, waar werk je en welke werkzaamheden doe je?
‘Mijn naam is Kevin, ik ben geboren in Den Bosch en begon mijn studies in het zuiden van het land. Met een goede basis vanuit Tilburg studeerde ik verder in Nijmegen.
Ik werk in Helmond als docent levensbeschouwing en wetenschapsoriëntatie. In de brugklas ben ik actief als mentor en persoonlijk coach. Daarnaast schrijf ik mee aan de handboeken van LERVO en ben ik betrokken bij het bestuur van onze vereniging.’
Wat heeft je doen kiezen voor het vak?
‘Eigenlijk was dat puur toeval. Dat ik docent wilde worden wist ik al vroeg. Tijdens een open dag van de FLOT bracht een vriendelijke docent mijn vader een kop koffie. In ruil daarvoor moest ik bij het vak levensbeschouwing gaan kijken. Waar ik eigenlijk docent Duits of geschiedenis wilde worden, was het vanaf dat moment duidelijk dat ik docent levensbeschouwing zou worden.
Het leek een passender uitdaging. Ik had een negen voor levensbeschouwing op mijn rapport, was niet gemotiveerd om mijn Duits te verbeteren en was te onzeker over mijn Engelse taalvaardigheid om voor geschiedenis te gaan. Achteraf gezien mocht ik die vaardigheden later alsnog ontwikkelen.
De belofte dat levensbeschouwing geen examenvak was en dat ik in mijn lokaal kon doen wat ik wilde, vond ik toen aantrekkelijk. Grappig genoeg is dat tegenwoordig juist mijn allergie: ik mis soms de structuur die ik als docent Duits wel had.’
Wat is voor jou belangrijke inspiratie in je werk?
‘Sinds enkele jaren voel ik me verantwoordelijk voor onderwijs dat ik niet alleen mijn leerlingen gun, maar ook de kinderen die privé in mijn leven een rol zijn gaan spelen. Dat perspectief heeft mijn lat hoger gelegd. Ik wil onderwijs geven dat écht van betekenis is. Tegelijkertijd merk ik dat ik daarin kan doordraven, maar ‘leven met mate’ past niet bij mij.’
“Ik geloof sterk in het conditioneren van de werksfeer.”
Wat zijn successen in je onderwijs waar je trots op bent?
‘Mijn grootste successen zitten in de basis. Ik hou van simpele dingen die gewoon werken. Bijvoorbeeld: samen de tekststructuur bestuderen, leerlingen daarna zelfstandig in stilte laten lezen en vervolgens moeilijke woorden duiden.
Het begeleiden van stagiaires heeft me doen inzien hoe sterk ik structuur bouw, vooral in de brugklas. Ik start iedere les met dezelfde zinnen en schema’s en besteed veel aandacht aan het belonen van gewenst gedrag. Ik geloof sterk in het conditioneren van de werksfeer. Soms loop ik expres even de klas uit om te zien of die structuur standhoudt, van die speelsheid geniet ik.’
“Soms is het simpelweg waardevol om ergens onderdeel van te zijn, zonder dat er direct iets voor jou in zit.”
Wat is een vraagstuk of uitdaging in het vak waar je nu vooral aan werkt?
‘Mijn focus ligt op de basis. Denk aan bordschema’s, begrippenlijsten, op elkaar voortbouwende doelen, ezelsbruggetjes, fotokaartjes voor willekeurige beurten, herhaalrasters en oefentoetsen. Niets fancy’s, gewoon de fundamenten waardoor iedereen mee kan doen. Goed onderwijs hoeft niet spectaculair te zijn als het maar gewoon werkt.
Terug naar papier en handvatten bieden bij het formuleren van antwoorden. Dure leermiddelen en woordenschat maken het onderwijs oneerlijk.’
Wat betekent de VDLG voor jou, en wat zou je graag meer zien binnen de vereniging?
‘Voor mij is de VDLG een vereniging van docenten, niet voor docenten. Dat verschil is voor mij belangrijk. De kracht van deze verzameling mensen is juist dat je er niet altijd persoonlijk iets uit hoeft te halen. Soms is het simpelweg waardevol om ergens onderdeel van te zijn, zonder dat er direct iets voor jou in zit. Die collegialiteit, dat gedeelde vakmanschap, dat is waar ik me thuis voel.’