De ander echt ontmoeten
Hoe vaak worden we nog geconfronteerd met mensen die een totaal andere mening en een totaal ander wereldbeeld hebben? In de klas zie ik hoe leerlingen in een internetfuik verzeild raken. Het algoritme is zo ingesteld dat we steeds te zien krijgen wat we willen zien. We worden steeds bevestigt in de mening die we al hebben. Je wordt meegezogen in een konijnenhol.

De klas, bij uitstek bij het vak Levensbeschouwing, is wat mij betreft de ideale plek waar verschillende werelden en perspectieven zichtbaar worden. Een plek waar we even kunnen uitzoomen en goed rond kunnen kijken. Wie zijn mijn klasgenoten eigenlijk? En wie ben ik? Ook een plek waar je leert nadenken: Waarom vind ik eigenlijk wat ik vind? En hoe komt het dat iemand anders daar anders naar kijkt?

In deze Narthex is het thema: samenleven met de ander. Hoogleraar Levensbeschouwelijke vorming Cok Bakker, beschrijft in zijn artikel het spanningsveld tussen schoolidentiteit enerzijds en een superdiverse leerlingpopulatie anderzijds. De eerste interreligieuze basisschool in Ede was een poging om dit spanningsveld op te heffen, maar de school bestaat niet meer omdat het te veel weerstand opriep. De ontmoeting met de ander kan behoorlijk schuren, maar zonder wrijving geen glans.

Gijs van Gaans verkent in zijn artikel in hoeverre het boeddhisme openstaat voor de ander. En in de rubriek Eerste Hulp Bij Onderwijs dit keer een casus over hoe om te gaan polariserende meningen in de klas.

Makkelijk is het niet, maar wat is het toch ontzettend waardevol als er een echt gesprek mogelijk is met de ander. Niet met als doel om uiteindelijk dezelfde mening te hebben, nee, maar zoals de filosoof Levinas zegt: “De ander te zien in anders zijn.”

Ik wens u veel leesplezier,
Gemme Burger, hoofdredacteur